Author: Annemie Dirkx

Met een triomfantelijk gevoel lees ik de kop in de krant. Niet dat ik zomaar alles geloof wat de dames en heren journalisten neerpennen. Met een grote dosis sce...

En als we terugkomen dwalen we in onze eigen kamers alsof het de eerste keer is, we strelen de oude kast en zetten het venster open op de slaapkamer, we schrijv...

Als de trein verderrijdt rollen de regendruppels in smalle straten naar beneden ik kijk naar buiten naar de natte namiddag in een bed van groen er is een vrouw ...

Het is de tijd van het jaar. Op televisie wordt het nieuws van de afgelopen twaalf maanden uit de kast gehaald en mooi aan elkaar gepraat. In kranten en bladen ...

Mijn dochter en haar vriend hebben grond gekocht. Deze keer geen potgrond om een tuintje aan te leggen op het terras van hun appartement, neen, een stuk Hasselt...

Vijfentwintig jaar geleden stapte ik in Antwerpen voor het eerst een tweedehandswinkel binnen. Heel nieuwsgierig, vooral argwanend. In de winkel maakte ik me zo...

Mijn moeder ligt in een spiksplinternieuw ziekenhuis. De eerste dagen ligt ze in bed. Moe van het gladstrijken en plooien van het wasgoed, moe van het opruimen,...

Mijn vriendin gaat voor het eerst bloedworst klaarmaken. Ze laat zich uitgebreid informeren door de verkoopster. “Bloedworst met appeltjes,” stelt d...

Mijn man komt thuis met ijzeren buizen onder zijn arm, gaat terug naar de auto en heeft nog meer onderdelen bij zich. “Wat is dat?” “Een homet...

Mijn oma is geboren op 3 november 1889. Op de foto kijkt ze ernstig en strak voor zich uit. Ze draagt een lange grijze jurk, een grijze jas en een hoed met bloe...